πολυπρωτόδοντα

τα Ν

ζωολ. συνδάκτυλα, παμφάγα, μαρσιποφόρα με περισσότερους από τρεις κοπτήρες στην κάθε άνω σιαγόνα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. polyprotodont < πολυ-* + πρῶτος + ὀδούς, ὀδόντος].